Van de kantoortuin
naar de ouderenzorg
Ook bij WelThuis zat men met de handen in het haar, eind vorig jaar. De coronabesmettingen namen weer toe en het lukte niet om de bezetting rond te krijgen. Directeur Miranda Schouten vertelt hoe een leuk idee tijdens een vergadering werd omgezet in een succesvolle actie.
‘Crisis maakt creatief en daadkrachtig, zo blijkt maar weer. In december kregen we de roosters onmogelijk rond en we zaten met tekorten die we pas voorzagen voor 2030. We moesten dus sneller schakelen dan verwacht.
We gingen terug naar de kern: Wat hebben we echt nodig? Mensen met een goed hart, affiniteit met ouderen, gastvrij en servicegericht. Wie zijn deze mensen? Wie hebben deze kwalificaties? Het antwoord lag voor de hand: mensen uit de horeca en retail.
Eerst hebben we gekeken welke werkzaamheden door mensen zonder zorgervaring uitgevoerd kunnen worden. We hebben twee tijdelijke functies gecreëerd: de Zorghulp en de ADL-assistent. De Zorghulp houdt zich bezig met allerhande hand-en-spandiensten en de ADL assistent geeft – na een spoedopleiding – ondersteuning.’
‘We hebben mensen nodig uit de horeca en de winkel’
Speeddaten ‘Om het zo makkelijk mogelijk te maken, zijn we geen sollicitatieprocedures gestart. In plaats daarvan gingen we speeddaten. In drie weken tijd zijn er heel veel gesprekken gehouden en dat leverde zestig mensen op die bij ons aan de slag konden. Dit ging onze verwachtingen te boven.
Wat ons misschien nog het meest heeft geraakt is het enthousiasme van alle betrokkenen. In een mum van tijd is er een eendaagse opleiding opgetuigd en op alle locaties werden de nieuwe krachten met open armen ontvangen. Wij hebben geleerd dat de niet-traditionele manier van werven effectief is.’
Blijvertjes ‘Maar het staartje heeft ons nog meer verrast. We wisten natuurlijk van tevoren dat die zestig mensen niet bij ons blijven. Ze kregen allemaal een tijdelijk contract, met het idee dat ze straks – als de horeca en winkels weer normaal open gaan – naar hun oude banen terug zouden keren. Maar wat blijkt: twintig van deze nieuwe collega’s willen in de zorg blijven werken en zijn een opleiding op niveau 2 of 3 gestart. De verpleegzorg is natuurlijk een gesloten wereld. Je komt er niet snel mee in contact als je er niet mee te maken hebt. Maar nu we deze ‘buitenstaanders’ binnen hebben gehaald, zijn ze overtuigd van hoe mooi het werk is. Dat heeft ons ook weer wat geleerd, we moeten meer laten zien wat we doen.’
Nieuwe energie op de werkvloer ‘Het was een mooie dynamiek, met de nieuwe collega’s op de werkvloer. De nieuwe medewerkers waren boven formatie, dus ze zorgden voor verlichting voor de vaste collega’s. Het huidige personeel zag de hulp als erkenning voor het geploeter van het afgelopen jaar. En de nieuwe mensen waren zo blij met de kansen die ze kregen. Kortom, het bracht veel positiviteit met zich mee.’
Miranda Schouten
Directeur WelThuis
Toen en nu? Slide de foto van links naar rechts!
Ilonka Neven-Smeenk werkt sinds begin 2021 als verzorgende IG. Ze startte als tijdelijke kracht, maar volgt inmiddels een opleiding op mbo-3 niveau.
‘Zorg zat altijd al in mijn hoofd, maar het was best lastig om de overstap te maken. Ik werkte jaren in de communicatiebranche en had dus geen passende opleiding. Bovendien wilde ik wel direct de juiste richting, ouderenzorg of ziekenzorg. Kortom, het was een belangrijke beslissing die ik niet lichthartig nam.’ Ilonka kwam niet verder via uitzendbureaus, maar ging online op zoek naar organisaties en schreef WelThuis aan in vrijwel dezelfde week dat hun campagne rondom ADL-assistentie op Facebook startte. Passie ‘Mijn moeder werkte in zorg, ik heb een broer met een verstandelijke beperking, dus zorg was thuis wel een onderwerp van gesprek. Maar ik zag ook veel mindere kanten: de wisselende diensten, het lage salaris, het harde werken.’ Maar het bloed stroomt toch waar het niet gaan kan, aldus Ilonka. ‘Waar een wil is, is een weg. Al heeft het wel consequenties. De verhuisplannen zijn vanwege financiële redenen in de ijskast gezet, eerst moet de opleiding afgerond zijn. En mijn moeder helpt met de opvang van de kinderen.’
‘Het bloed stroomt toch waar het niet gaan kan’
Verfrissend Al vanaf het begin vindt ze het werk fascinerend. ‘Er gaat echt een wereld voor me open. Hiervoor miste ik het werken met mensen. Ook het zorgen blijkt goed bij me te passen, maar dat wist ik stiekem al. Het feit dat ik nu de hele dag in beweging ben, zorgt voor een goede balans. Vroeger was ik op zondag al druk met to-do lijstjes voor de volgende week, met bijbehorende spanning in het lijf. Dat is nu weg.’
Toen en nu? Slide de foto van links naar rechts!
Yasmine Salman had het moeilijk als schoonheidsspecialiste toen de coronacrisis uitbrak. Toen ze hoorde dat ze kon switchen naar de zorg, twijfelde ze niet lang.
‘Ik heb gewerkt als schoonheidsspecialiste, ik was ondernemer. Door corona had ik weinig werk. De zorg trok me altijd al, maar het leek me moeilijk om ertussen te komen. Mijn leeftijd en gebrek aan de juiste opleiding hielden me tegen. Maar toen zag ik de advertentie van WelThuis dat ze op zoek waren naar een ADL-assistent en dat een diploma niet een vereiste was. Dit was mijn kans.’
‘De zorg leek me moeilijk om tussen te komen’
Ontdekkingstocht ‘Direct heb ik gesolliciteerd en de volgende dag werd ik al gebeld of ik langs wilde komen. En ik mocht aan de slag. Dat was geweldig. Eerst moest ik nog een cursus doen voor het werk van ADL-assistent, want het was allemaal wel nieuw natuurlijk. Toen ik eenmaal aan het werk mocht, kon ik gaan ontdekken of de zorg echt bij me past. Gelukkig leer ik snel, maar ook de collega’s zijn behulpzaam. Ik kan er met al mijn vragen terecht.’ Hulp en aandacht ‘Het werken in de zorg is echt erg mooi. De mensen hier hebben echt hulp, aandacht en liefde nodig. Ik werk 32 uur in de week en ga elke dag met veel plezier naar mijn werk. Natuurlijk, soms is het zwaar en druk, maar het voelt altijd goed dat ik hier mijn werk kan doen.’ Lekker leren ‘Nu ik weet dat ik dit wil doen, heb ik besloten om een opleiding te gaan doen, intern bij WelThuis. Door de taal kost het veel tijd, ik moet veel woorden opzoeken. Maar het is goed voor de hersenen. En ik heb gemerkt dat je nooit te oud bent om te leren. Nu ik steeds meer leer over de zorg, hoe sneller ik problemen tijdens het werk kan oplossen.’
Caroline Ouwendijk, locatiemanager van Domus en De Morgenster vond het een feestje met de versterking in huis. ‘Als je aan zo’n project begint, met als insteek dat de mensen er tijdelijk (ter ondersteuning) bij komen, dan hoop je natuurlijk stiekem dat er een aantal blijven plakken. Wie-weet zitten er een paar zorgpareltjes tussen. En we hebben ze gewoon te pakken. Dit zijn mensen die het wilden proberen in de zorg en ze bleken het echt in zich te hebben.’ Het project heeft Caroline ook veel geleerd.
‘Het was een mooie dynamiek, met de nieuwe collega’s op de werkvloer’
‘Er zijn zoveel mensen met een innerlijke motivatie om in de zorg te werken, uit de horeca, maar ook mensen die normaal in een sportschool werken bijvoorbeeld. Maar ze hebben de overstap nooit kunnen maken omdat een zorgopleiding toch altijd een vereiste was. Maar nu we die eis hebben laten vallen en puur naar de persoonlijkheid en motivatie hebben gekeken, hebben we opeens twintig nieuwe mensen. Met die wetenschap moeten we verder. Omdat we de handen nodig hebben, maar ook omdat ik de energie van deze nieuwe mensen zo waardevol vind.’
Caroline Ouwendijk
Locatiemanager van Domus & De Morgenster